Ana içeriğe atla

Yaz Gecesi



Tipik bir yaz gecesi,
Utanmiyordu temmuz sonu olmaya da
Hafif üşütüyor beni..

Seni de üşütür müydü?
Büzüşür müydün yokluğuma,
Sormaz mıydın gecelere,
Beni?

Esiyor bak yine,
Ve sen ısıtmıyorsun,
Hiç kimse ısıtmıyor,
Üşüyorum bu gece de...

Sığınıyor musun şarkılara, kitaplara?
Ben öyle yapıyorum yokluğunda.
Onlar yalnız bırakmıyor,
Onlar gitmiyor...

Bak binlerce yıldız var yine,
Kaysa ya biri!
Hoş, benim dileğim hep belli,
Bu özlemler bitmeli..

Sormayayım diyorum, yapamıyorum!
Nerdesin, niye yoksun?
Yine susacaksın sen,
Daha yüksek sesle müzik dinleyeceğim ben..

Kızmıyorum, kırılmıyorum.
Bunlar fayda etmiyor çünkü.
Yalnızlığımı kitaplar anlıyor sadece,
Onlara sığınıyorum bu gece de..

Tek bir söz istiyorum geceden,
Dogru yerde, dogru zamanda,
Getirsin seni bana!
Çok geç olmadan, geç kalmadan..
                   Işılay Gürel

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gün Doğumu

Bir gün doğumu Aralık bir pencerede Serin bir rüzgar Kuşların çığlıkları Yarı uykulu göz kapakları Anı kovalayan hüzünler Dudaktan birkaç damla yaş süzüldü kalbe Soğuk rüzgara inat alev alev yanan kalp Sonra ağlamak uyku getirdi. O uyudu, yaşlar kurudu, gün doğdu, Kalp sönmedi ..

Anlatamıyorum

İçim bir kördüğüm. Asamadığım, kaçamadığım binlerce sorun.. Her gün verdiğim mücadele.. Anlatamıyorum. İsteklerim, dileklerim, umutlarım, Koşup koşup girdiğim o sularda, Bazen boğuluyorum. Anlatamıyorum. Seviyorum, değer veriyorum. Bir kırıyorsun yıkılıyorum, yok oluyorum. Sen yok oluyorsun, Anlatamıyorum. Üzülüyorsun, dert yanıyorsun. Yanlış yoldasın görüyorum. Söylüyorum, söylüyorum da Anlatamıyorum. İçimde tutmayı sevmem ki ben. Bir gülüşümden anlayabilirsin. Ama gülünce mutlu sanıyorsun, Anlatamıyorum. Anlatsam ne değişiyor ki! Yine de ihtiyacım oluyor bazen.. Ama yine de Anlatamıyorum. Niye hep geceye ithaf ediyorum sanıyorsun şiirleri? Çünkü bir tek ona anlatabiliyorum. Kaderin bu getirilerini başka kimseye Anlatamıyorum.                   Işılay Gürel

Öyle Bir Yürek

Bazen uçuyor gönlün kuşlarla, En en yükseklere ulaşıyorsun. Bulutlarda zıplıyorsun sanki. Öyle pır pır bir yürek.. Bazen de cakılıyorsun betona. Ne kadar yukarıdaysan o kadar acıtıyor canını, En dibe vuruyorsun. Öyle parça parça bir yürek.. Bazen ara ara yükseliyorsun. Bu kez daha kontrollu. Kırıkların var ne de olsa hala, Öyle çırpınan bir yürek.. Ne de olsa kırıyorlar en sonunda. Uçuranda onlar tabi ama Yorgun düşünüyor gönül. Yarı kızgın,yarı küskün, Öyle ürkek bi yürek..