Ana içeriğe atla

EY GECE

Beklenen gelir miydi ey gece?
Gelecekse de doğru zamanda mı?
Doğru insan mıdır gelen?
Şimdiye dek gelmeyen..

Olduğun yer midir yerin, istediğin yer mi ey gece?
Olduğum yer istediğimden uzaktaysa ya?
Ve şu an için olduramıyorsam,
Karanlığın yeter mi bunu bastırmaya?

Özgürlüğümü verirler mi hep ey gece?
Özgür müyümdür yani?
Özgürlük nasıl olur ki?
Bir şeylere bağlı olduğun sürece..

Peki ya sen ey gece!
Her şeye gücün yeter miydi?
Tek sevdiğim senken ve senden bile korkabiliyorken
Sevgiden bahsedilebilir miydi?

Yalnızlık tek olmak mı ey gece?
Kalabalık içindeki yalnızlığa ne deniliyor?
O uğultu seni kalabalık yapar mı?
Yoksa gerçek yalnızlık mı o?

Hep susuyorsun ya ey gece!
İçimdeki beni konuşturmak için mi?
Yoksa yıldızları bunun için mi gönderdin?
Bana ortak olsun diye..

Güneş seni kıskanmıyor mu ey gece?
Onca ihtişama onu bile bastıran tek sen..
Peki ya geriye kalan her şeyi,
Sen bastırabilir misin ey gece?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gün Doğumu

Bir gün doğumu Aralık bir pencerede Serin bir rüzgar Kuşların çığlıkları Yarı uykulu göz kapakları Anı kovalayan hüzünler Dudaktan birkaç damla yaş süzüldü kalbe Soğuk rüzgara inat alev alev yanan kalp Sonra ağlamak uyku getirdi. O uyudu, yaşlar kurudu, gün doğdu, Kalp sönmedi ..

Anlatamıyorum

İçim bir kördüğüm. Asamadığım, kaçamadığım binlerce sorun.. Her gün verdiğim mücadele.. Anlatamıyorum. İsteklerim, dileklerim, umutlarım, Koşup koşup girdiğim o sularda, Bazen boğuluyorum. Anlatamıyorum. Seviyorum, değer veriyorum. Bir kırıyorsun yıkılıyorum, yok oluyorum. Sen yok oluyorsun, Anlatamıyorum. Üzülüyorsun, dert yanıyorsun. Yanlış yoldasın görüyorum. Söylüyorum, söylüyorum da Anlatamıyorum. İçimde tutmayı sevmem ki ben. Bir gülüşümden anlayabilirsin. Ama gülünce mutlu sanıyorsun, Anlatamıyorum. Anlatsam ne değişiyor ki! Yine de ihtiyacım oluyor bazen.. Ama yine de Anlatamıyorum. Niye hep geceye ithaf ediyorum sanıyorsun şiirleri? Çünkü bir tek ona anlatabiliyorum. Kaderin bu getirilerini başka kimseye Anlatamıyorum.                   Işılay Gürel

Öyle Bir Yürek

Bazen uçuyor gönlün kuşlarla, En en yükseklere ulaşıyorsun. Bulutlarda zıplıyorsun sanki. Öyle pır pır bir yürek.. Bazen de cakılıyorsun betona. Ne kadar yukarıdaysan o kadar acıtıyor canını, En dibe vuruyorsun. Öyle parça parça bir yürek.. Bazen ara ara yükseliyorsun. Bu kez daha kontrollu. Kırıkların var ne de olsa hala, Öyle çırpınan bir yürek.. Ne de olsa kırıyorlar en sonunda. Uçuranda onlar tabi ama Yorgun düşünüyor gönül. Yarı kızgın,yarı küskün, Öyle ürkek bi yürek..